Կսկսեմ նրանից, որ ապշած եմ 3 մրցանակակիր ունենալու փաստից։ Նրցույթից մեկ օր առաջ մենք՝ Նորայրը, Սիրանուշը և ես, մեր ընդհանուր չատով տեղեկություններ էինք փորփրում սինոփսիսի մասին։ Կարծում եմ շատ օգնեց մեր կատարած աշխատանքը, թև ես ամեն անգամ մոռանում էի սինոփսիսի տնօրենի անունը։
Արդեն հարցազրույցի պահն էր։ Բոլորս նստած էինք տարորինակ բազկաթոռների վրա ու անհանգիստ սպասում էինք, թե երբ է մեր ընկերներից մեկը դուրս գալու, որ պատմի ինչ էր կատարվում այնտեղ։ Հանկարց ասեցին, որ հաջորդը ես եմ։ բարձրացա երկրորդ հարկ, որտեղ էլ լինելու էր հարցազրույցը։ Ավելի անհանգստորեն սկսեցի սպասել, թե երբ եմ մտնելու։ Երբ դուրս եկավ Գոհարը, ով ինձնից առաջ էր մտել, ես որոշ տպավորություն ունենալով մտա ներս։ Շատ էի անհանգիստ, բայց երբ տեսա այդ մարդկանց միանգամից հանգստացա, բարևեցի և նստեցի։ Հնչեց առաջին հարցը, ես սկսեցի պատասխախանել և հենց պատասխանելու պահին ես զգացի, որ իրենց հարցերը ես կարող եմ կազմել հենց ինքս ելնելով իմ պատասխանից, այդ պատճառով էլ սկսեցի խոսքիս մեջ ավելացնել իմ ապագա մասնագիտությունը։ Քանի որ դա հենց այն էր ինչ նրանք ուզում էին լսես, ես հեշտությամբ շարունակեցի խոսքս։ Հարցրեցրին նաև ինչ գիտեմ սինոփսիսի մասին, սկսեցի խոսալ և խոսքիս մեջ նեռբերնեցի այն փաստը, որ սինփսիսի տնօրենը գրել էր, թե հարկավոր են լավ աշխատողներ IT ոլորտում։ Նրանք հարցնեցին, արդյոք գիտեմ, թե ով է սինոփսիսի տնորենը։ Քանի որ ես էլի մոռացել էի նրա անունը, ես ուղակի ժպտացի և պատասխանեցի ոչ։ Ժպտալուց հետո հրացը տվողը մատնանշեց իմ դիմացի նստածին, ասելով թե նա է։ Կրկին ժպտալով սպասում էի տնօրենի խսքին։ Նա հարցրեց, թե ինչ են աշխատում իմ ծնողները։ Պատասխանեցի իսկ նա սկսեց կատակել, թե իր մայրն էլ է անգլերենի ուսուցչուհի, թև նա անգլերեն չգիտի։ Ապա խոսացի նրա մասին, թե ինչ գիտեմ ես իմ ապագա մասնագիտության բնագավոռում։ Պատասխանեցի թվարկելով շատ ծրագրավորման լեզուներ։ Բոլորը նստած էին իմ դիմաց բացի մեկից, և հանկարծ այդ մեկը ինձ հարցնում է՝ ինչ կանեիր, եթե սիրեիր մեկին անպատասխան։ Ես բառիս բուն իմաստով շշմել էի։ Բայց հիշեցի, որ կարողանում եմ փիլիսոփայել։ Սկսեցի խոսալ: Շուտով վերջացավ և ես դուրս եկա ուրախ տրամադրությամբ։ Մինջ մրցույթը ես մտածում էի, թե ով կհաղթի։ Գիտեի, որ տվյալ բնագավառը բնորոշ է մենակ ինձ և Սիրանուշին, բայց իմանալով, թե ինչ լեզու ունի Նորայրը կասկածում էի նաև նրան։ Երբ արդեն բոլորը վերջացրել էին ընկեր Մարտան ինջավ և ասեց, որ ունենք 3 հաղթող։ Ես էլի շշմեցի, թև գիտեի ովքեր են հաղթել։ Երբ ընկեր Մարտան արտաբերեց հաղթողների անուները և ես վերջանակնորեն համոզվեցի մի այլ կարգի ուրախացա։ Երևի ավելի շատ ուրախացած էի ոչ թե իմ հաղթանակի վրա այլ նրա, որ Նորոն էլ շահեց։
Write a comment