Հետաքրքրությունը կորցնելուց մարդը դառնում է անկարող իր։ Մանավանդ, երբ անհտաքրքրության առիթ է դառնում իր սովորույթները։ Կորցնելով հետաքրքրությունը՝ սովորաբար մարդիկ սկսում են փիլիսոփայել կյանքի եղելության, կամ օրինակ՝ իմաստի մասին։ Ի վերջո, ես էլ այն մարդկանց թվի մեջ եմ, ով կորցրել էր իր հետաքրքրությունը, ի դեպ բազմիցս։ Հետաքրքրություն կորցնելը նման է խաղի՝ պահմտոցու, որի հիմնական նպատակը ուղղակի հետաքրքրությունը գտնելն է, բայց այս դեպքում դու խաղը չես խաղում։ Դու ուղղակի անընդհատ պարտվում ես մինչև պատահաբար դուրս գալու ճանապահ փնտրելուց չես գտնում ելքը։ Խաղը նման է փիլիսոփայության, որով մարդը ինքնահաստատվում է։